hipisiarskie zwidy się skończyły, nadszedł czas prawdziwej rewolucji! dziś gramy pod hasłem prawda czasu zupełnego zmysłów pomięszania prawdą obrazu i podkładu dźwiękowego rejestrowanych na bieżąco, słowem kwintesencja stylu asifa kapadiego - opowiadanie historii wyłącznie archiwaliami zapisanymi na celuloidowych taśmach zbiorowej podświadomości i muzyką jako regulatorem emocji, buforem, katalizatorem, wyrazem myślenia życzeniowego, lupą, mikroskopem, teleskopem, owym stendhalowskim zwierciadłem przechadzającym się po dziedzińcu, nawoływaniem do buntu, forpocztą anarchii, psychotycznym majakiem, protestem, marzeniem, rojeniem, głosem pokolenia, wentylem bezpieczeństwa, barometrem, prognostykiem, synoptykiem, kronikarzem, tomografem, rezonansem, dylanowskim wiatrem, heronowskim huraganem, alfą i omegą, pytaniem i odpowiedzią, bronią krótką, długą, ostrą, tępą, białą, palną, pozycyjną walką z okopów i walką wręcz i na pięści, słowem idealnie wręcz wkomponowanym w obraz nośnikiem wszelkiej informacji skutecznie uzupełniającym, niekiedy nawet zastępującym lektora, od których oczu oderwać i uszu odkleić zgoła niepodobna - wspaniałe!