Np. w "Nie zmieniajcie kanału" (1992) w reż. Petera Hyamsa. Odnosząca sukcesy business-woman wraz z mężem cierpiącym depresję i zalegającym popołudniami przed telewizorem, zaniedbującym ją i dwójkę dzięci zostają wciągnięci do najnowszego zestawu telewizyjnego dostarczonego przez upiornego i jak zawsze doskonałego Jeffreya Jonesa ("Wolny dzień Ferrisa Buellera", "Amadeusz", filmy Tima Burtona). Satyra na amerykańskie przedmieścia, konsumpcjonizm. Komedia.