Kto pragnie zobaczyć pięknego, mądrego króla siedzącego na pięknym tronie, popijającego wyborną herbatę i dyskutującego w wysublimowany sposób o sztuce i nauce, i religii - zawiedzie się. Kto pragnie zobaczyć sceny pięknej i nieskalanej, czystej miłości z odrobiną mistycznego aktu płciowego, z którego rodzi się piękny bobasek dający radość swoim rodzicom - również się zawiedzie. Kto pragnie zobaczyć Adjani w roli zakonnicy - lepiej niech w ogóle nie ogląda tej produkcji. Obraz XVI-wiecznego Paryża - brud, smród i uliczny burdel. Rzeź, związki kazirodcze, gwałty, zdrady, dworskie intrygi. Mentalność wyższych sfer podobna do mentalności plebsu. Ale tak własnie było, tak ponoć było.